Μπορεί το άγχος να βοηθήσει στην αύξηση των λιποκυττάρων;

Το παρατεταμένο άγχος που προκύπτει από οικονομικά προβλήματα, δυσκολίες στις σχέσεις ή τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε γενικότερα τη ζωή, μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα των ορμονών που ονομάζονται γλυκοκορτικοειδείς (π.χ. κορτιζόλη, (GS). Η γλυκοκορτικοειδή ορμόνες ονομάζονται έτσι διότι αυξάνουν την συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα άρα και την αύξηση ζαχάρου.

Τα χρόνια υψηλά επίπεδα καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντας που σχετίζεται με το σύνδρομο υπερπροπόνησης (η λεγόμενη αθλητική εξάντληση το οποίο μαστίζει στους αθλητές που κάνουν υψηλής έντασης και μεγάλης διάρκειας προπόνησης δίχως περιόδους ξεκούρασης).

Η κορτιζόλη επίσης προκαλεί και διαφυγή του ασβεστίου από τα οστά ώστε να πάνε μέσω του αίματος στους μυς για να ανταποκριθούν στο στρεσογόνο ερέθισμα. Μια άλλη επίπτωση της συνεχούς έκκρισης γλυκοκορτικοειδών είναι η λέπτυνση του δέρματος. Για να δώσει περισσότερη ενέργεια η κορτιζόλη μετατρέπει ορισμένα αμινοξέα σε γλυκόζη και αυτό αποδομεί τις πρωτεΐνες. Το πρώτο θύμα είναι το κολλαγόνο, η πρωτεΐνη με τη μεγαλύτερη αφθονία στο σώμα. Αυτός είναι ο λόγος που το χρόνιο στρες γερνάει το δέρμα.

Άρα όταν τα επίπεδα γλυκοκορτικοειδών είναι αυξημένα προάγουν την παχυσαρκία αλλάζοντας με αρνητικό τρόπο όλες τις ορμονικές και μεταβολικές διαδικασίες βοηθώντας έτσι στην εναπόθεση λίπους. Μπορεί, επίσης, να μεγαλώσουν τον αριθμό των λιποκυττάρων (υπερπλασία) κάτι το οποίο δυσκολεύει ιδιαιτέρως τη ρύθμιση του σωματικού λίπους.